فاصله.

دیگه باید خودم و پیدا کنم

دور دورم از خودم از منِ من

تا کجا باید تو باشم غریبه؟

بیا بیرون مث روح از تن من

    گم شدم یه عمریه توی نگات

فاصله گرفتم از روزای خوب

از همون شبا که خوابم نمی برد

از همون پرسه های تنگ غروب 

بگو چن تا بغض نیمه جون می خوای؟

که جدا کنی من و از این مسیر

تو خودت خواستی ازت جدا بشم

حالا این واژه ها رو به دل نگیر 

تو خودت فاصله ها رو رج زدی

عسل نگات دیگه هلاهله

کاری از واژه هامم بر نمی یاد

پُر نمی شه با ترانه فاصله 

دیگه باید خودم و پیدا کنم

دیگه مدیونه دلم به این غرور

دیگه این گریه های یواشکی

قصه می سازه برام کرور کرور

دراین دنیای بزرگ

 یکی فقط یکی

                                      میشه جواب تمام احساس عاشقانت

میشه درمون تمام درهات

 میشه انگیزه ادامه زندگیت

ای انگیزه زنده بودنم

 ای درمان دردهایم

ای جواب احساس عاشقانه ام

 دوستت دارم

عادت ندارم درد دلم را ،

به همه کس بگویم ..! ! !

پس خاکش میکنم زیر چهره ی خندانم.. ،

تا همه فکر کنند . . .

نه دردی دارم و نه قلبی

امشب به استقبال خواب میروم

                               دستان رویایت را میگیرم

                                                                             باخود به خوابم میبرم

میخواهم تاصبح برایت عاشقانه بگویم

درد دل کنم

به چشمان عاشقت خیره شوم

و برایت بگویم ناگفته هایم را ، بگویم برایت

مدتهاست شانه هایت آرامش سرم شده اند

نگاهت نور چشمانم شده اند

و صدای نفس هایت آرامش بخشترین موسیقی ام شده است

کاش این خواب تمام نشود....

سر خاک من...!!

اونی که بیشتر اذیتم کرد بیشتر گریه میکنه...!!

اونی که نخواست ما رو بالاخره میاد دیدن جسدم...!!

اونی که حتی نیومد تولدم زیر تابوتمو گرفته...!!

اونی که سلام نمیکرد میاد برای خدافظی...!!

عجب روزیه اون روز...!!

حیف که اون موقع خودم نیستم...!!

هی غریبه...

رو کسی دست گذاشته ای که همه ی دنیای من است...  

بی وجدان آنقدر راحت به او نگو عزیزم!!!

 حلالم کن

حلالم کن، حلالم کن، دارم تَه می کشم از تو

ببخشم ساده و صادق، سراپا خواهشم از تو

اگه اشکام تو رو سوزوند اگه عشقم تو قلبت مُرد

اگه دستام قنوتش رو واس عشق تو بالا برد

اگه تو خواب و بیداری کنارت بودم و هستم

اگه سر می ری از من که فقط هم خونه ی خستهَ م

اگه عادت دارن دستات به دست من غریبونه

چه احساسی از این بهتر از عطرت پُر شده خونه!

اگه شب گریه ها ی من روی چشمات اثر کرده

حلالم کن به قلبی که پر از بغض و پر از درده

به این امنیتِ با تو، تو خوبِ من حلالم کن

به این دلشوره ی معصوم به لرزِ تن حلالم کن

حلالم کن

حلالم کن...

.

ببخش من و که واژه هام وقتی نباشی می میرن

ببخش اگه ترانه هام وقت چشات و می گیرن

اگر که می نویسمت، اگه تو فکرمی هنوز

اگه فقط اسم تواِ وِردِ لبام شبانه روز

اگه تموم شدم واست شبیه یه شارژ موبایل

ببخش که باورش نشد این دل رام و خوش خیال

اگه دیگه نوشته هام آشنا نمی زنن برات

ببخش که چسبیدم بهت شبیه تمبر نامه هات

اگه دُرُستم و فقط تو اشتباه من شدی

ببخش که کافرم به تو، که تو گناه من شدی

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران

رفتم از کوی تو لیکن عقب سر نگران

ما گذشتیم و گذشت آن چه تو با ما کردی

تو بمان و دگران وای به حال دگران

     وای به حال دگران